مشکلات رفتاري و اختلال سلوک

مقدمه :

براي اينكه كودكان ياد بگيرند كه چگونه رفتار مناسب داشته باشند، زمان لازم است . با كمك و تشويق والدين و معلمين بيشتر كودكان بسرعت رفتارهاي مناسب را ياد مي‌گيرند. تمام كودكان برخي اوقات از بزرگسالان اطاعت نمي‌كنند. گاهي كودكان تغييرات خلقي بصورت طغيان خشم يا رفتار تخريب گرانه دارند. گر چه در بسياري موارد جاي نگراني وجود ندارد، طول مدت و شدت اين علائم مي‌توانند تعيين‌كننده نياز به مشاوره يا مراجعه به متخصص باشند.

اختلالات رفتاري در تمام سنين كودكي بروز مي‌كند. اغلب اوقات اين مشكلات در اوائل دوران زندگي شروع مي‌شود. نوپايان و كودكان خردسال گاهي ممكن است از انجام آنچه كه بزرگسالان از آنها مي‌خواهند انجام دهند، عليرغم چندين بار تكرار درخواست، خودداري كنند. كودگان گاهي بي‌ادب، فحاش و كج خلق مي‌شوند. ضرب و شتم ديگران نيز رايج است. گاهي نيز به شكستن اشيا يا از بين بردن لوازمي كه براي سايرين مهم هستند، مي‌پردازند.

برخي كودكان مشكلات رفتاري جدي دارند. علائمي كه قابل ملاحظه هستند عبارتنداز :

• كودك به رفتار بدخود به مدت چندماه يا بيشتر ادامه مي‌دهد، مكرراً نافرماني مي‌كند، پرخاشگر و گستاخ است.
• مشكلات رفتاري و اختلال سلوك
• اگر رفتار كودك شديدتر از حد رفتار معمول و بطور جدي همراه با نقض قوانين خانواده و يا جامعه و در كل بيشتر از حد شرارت بچگانه يا سركشي نوجواني باشد اين نوع رفتارها مي‌تواند بر رشد كودك اثر بگذارد و با توانايي آنها براي گذران يك زندگي عادي تداخل ايجاد نمايد. زماني كه رفتار اينگونه باشد بيشتر ناشي از مشكلي است كه بنام اختلال سلوك ناميده مي‌شود.

اين مسئله چه تأثيراتي مي‌تواند داشته باشد؟

چه چيز موجب اختلال رفتار مقابله‌اي اختلال سلوك مي گردد؟ ‌

دارابودن اختلالات خواندن يا يادگيري – اين مورد مي‌تواند باعث دشواري در فهم يا مشاركت در دروس گردد. اين افراد به سادگي از درس خواندن خسته مي‌شوند احساس كندذهني مي‌كنند و دچار سوء رفتار در كلاس مي‌شوند.

• افسردگي :  

والدين گاهي اوقات بطور ندانسته موجب تشديد رفتارها مي‌شوند. توجه اندك به رفتار خوب كودك، نشان دادن واكنش سريع در هنگام موارد بحراني، يا انعطاف پذيري زياد درباره قوانين و عدم رعايت آنها و عدم نظارت مناسب بر رفتارهاي كودكان نمونه‌هايي از اين عوامل به شمار مي‌روند.

• كم توجهي به رفتار خوب :

غفلت والدين در صورت خوب بودن رفتارهاي كودكان، آسان است ولي در صورت بدرفتاري والدين سريعاً به كودكان توجه مي‌كنند.

• انعطاف پذيري بيش از حد در مورد عدم رعايت قوانين:

كودكان نياز به يادگيري اهميت قوانين دارند و «اهميتي ندارد» براي قوانين وجود ندارد. تداوم اين مسئله كار سختي براي والدين است. اين مسئله گاهي بصورت وسوسه‌اي براي حفظ يك زندگي آرام در خانواده جلوه گر مي‌شود. مشكل اينجاست كه به اين ترتيب كودك ياد مي‌گيرد كه محدوديتها را تا زماني كه آنچه را كه مي‌خواهد به آن برسد به تعويق بياندازد.

والدين مي‌توانند كارهاي زيادي انجام دهند. اين مسئله وقتي مي‌تواند مؤثر باشد كه منظم، منضفانه و مستمر باشد و پدر و مادر هر دو در مورد آنچه كه به كودك ارائه مي‌شود توافق داشته باشند.

براي اصلاح رفتار كودكان، ارائه پاداش و جايزه مؤثر است . بدين ترتيب كه پاداش، حتي پاداشهاي كوچك به امور عادي و معمولي به كودك مي‌فهماند كه دوست‌داشتني است و رفتار او قابل تحسين است.