اختلال  هول حمله  حاد شديد اضطرابي است که همراه احساس مرگ قريب الوقوع در فرد ميباشد . اغلب اين حملات خودبخود رخ مي دهند  ولي گاهي حملات به دنبال خستگي ، فعاليت جسمي ،  مشکلات هيجاني ، مصرف مواد  مخدر ،  الکل ، قهوه و سيگار ،  تغيير خواب و  تغذيه  فرد  بروز مي نمايند  . فرد بدنبال بروز حملات  دچار تپش قلب ، لرزش بدن  ،  تنگي نفس و تعريق مي شود و  دچار ترس شديد گشته ،  احساس مرگ و  نابودي مي کند  اين علايم  درعرض ده دقيقه  شدت  مي يابند  و اصولا زير يک  ساعت  پايان  مي پذيرد .

علايم ايجاد  شده درفرد  بدنبال تعدادي از بيماريهاي جسمي نيز رخ  مي دهند  ازجمله  مشکلات تيروئيد و پاراتيروئيد  ، افت  قند خون ، تشنج، مشکلات  قلبي ، بيماريهاي تنفسي و  مصرف مواد  مخدر. پس درفرد  مبتلا ابتدا  بايد اين بيماري ها بررسي شود  مخصوصا  اگرفرد  مسن باشد يا  درحين  اين حملات  دچار بيهوشي تلوتلو خوردن و بي اختياري ادرار شود  .

علت  بيماري چيست؟

·        تغييرات مواد شيميايي در مغز

·        وراثت که خطر ابتلا بستگان درجه يک بيمار    A  چهار برابر مي باشد .

·        استفاده  ازمواد  مخدر

·        علل کودکي مثل  جدا شدن  ازوالدين يا مرگ آنها نيز مي تواند زمينه ساز اين بيماري در بزرگسالان شود .

سير بيماري

اين بيماري حالت مزمن  دارد  پيش بيني آينده بيمار در هرفردي تفاوت  دارد. 30   40%  بيماران درآينده  بي علامت  مي شوند

 10   20%  بيماران علايمشان بميزان  زياد باقي مي ماند .

گاهي افراد  بدنبال نگراني از بروز اين حالات،  قهوه يا سيگار مصرف مي کنند  ولي اين مواد  و مصرف الکل و  مواد غيرقانوني ديگر بيماري را بدتر مي کند  و بايد  ازآنها پرهيز کرد  .

داروهاي مختلفي وجود دارند  که  همگي دردرمان  موثر هستند  بمدت 12 الي  8 ماه درمان ادامه  مي يابد .

درمانهاي روان درماني شامل :

ارام سازي بيمار :  فرد  تکنيک هاي آرام ساز عضلات را يادبگيريد  تا درزمان حملات انهارا  انجام  دهد  تصور موقعيت هاي ارام بخش نيز در بفرد  کمک  مي کند .

بيمار تنفس کردن مناسب را آموزش ببيند  زيرا افراد  درموقع بروز حملات بدليل اضطراب تندتند نفس مي کشند  که باعث بدتر شدن اين حملات  ميشود. بيمار با  مهار کردن  تند تند  نفس کشيدن  مي تواند  خود را آرام  کند .

به خانواده  بيمار نيز بايد آموزش داده شود  تابيمار را  درموقع مواجه شدن با  حملات  حمايت  کنند .

جمعيت هراسي :

اين اختلال يکي از اختلالات اضطرابي مي باشد  که  درآن  فرد  مبتلا داراي علائم  ذيل است  .

·        فرد  مبتلا به جمعيت  هراسي ،  ترس بارز و  مستمر ازيک يا چند  موقعيت يا عملکرد  اجتماعي دارد  که درآن با افراد  نااشنا  مواجه  است  يا ممکن است  موضوع کنجکاوي آنها  قرارگيرد  دراين موقعيت  شخص مي ترسد  به  گونه اي رفتار کند  يا  علائم اضطراب نشان  دهد  ، که موجب تحقير و شرمندگي وي گردد .

·        بعنوان مثال فرد  ترسي مفرط ازتحقير شدن يا  خجالت کشيدن در موقعيت هايي نظير صحبت کردن در جمع ، سخنراني کردن  و يا  پاسخ گفتن  به سوالات  شفاهي.

·         شخص مبتلا متوجه افراطي يا  غيرمنطقي بودن ترس خود  مي باشد .

·        دراين  اختلال شخص از موقعيت  ها  و يا  عملکرد هاي اجتماعي اجتناب مي کند  درغير اينصورت  متحمل اضطراب شديد يا ناراحتي مي گردد  .

·        اجتناب ، انتظار توام  با  تشويش يا ناراحتي در موقعيت هايا  عملکرد هاي ترس برانگيز ، بطور قابل  ملاحظه اي دربرنامه هاي معمول شخص ، عملکرد  شغلي و  تحصيلي ، فعاليتهاي اجتماعي و يا روابط با ديگران تداخل مي کند  .

شيوع  مادام  العمر اين اختلال در مطالعات  مختلف از 3 تا 13 درصد گزارش شده است  و زنها  بيشتر ازمردها  مبتلا  مي باشند .

بيشترين سن شيوع  جمعيت  هراسي ،سالهاي نوجواني است  منتها  در سنين پايين  تر (حتي 5  سالگي ) و بالاتر ( حتي 35 سالگي )  نيز شايع است

  جمعيت  هراسي معمولا  اختلال  مزمني است و  مي تواند  آشفتگي و  مشکلات  عميقي در زندگي فرد  ايجاد  نمايد  .  دردرمان  جمعيت هراسي هم روان  درماني بکار مي رود  و  هم دارو  درماني .

دکتر نغمه مخبر

دکتر مرتضي مدرس